Jeta s’të ka borxh asgja

ti ja ki borxh vedit me jetu!

Me ju g’zu secilës ditë t’lume

dritë edhe në skutat ma t’errta me kërku

Jeta nuk resht t’ecunit bir

nuk t’pret me u lumtunu

 

Mrekullohu!

Ban lojë me ultësië e naltësitë e saj

N’mos të ndigjofshin kamb’t a kryet

n’mos munç me luejt at’herë ec

në mos munç me ec

Zhagitu!

Zhagas, kamba doras, ki me i mbërri majat

po mësimit e punës mos me ju da

 

Njeriu për fjale lidhet

fjalë të mëdha s’asht mirë me fol

Dije se bukuria e madhështisë asht në milimetra

e me i kërku kufijtë e lirisë çmendesh

 

Atyne qi s’kanë qysh me ta kthye

me u ep e me u fal sa t’mujsh

me ua pa shkëlqimin n’sy

qi dritë ka me tu ba n’ditët e zeza t’jetës!

 

Dashuno çmendunisht me krejt çka kie

vedin ma s’pari edhe tjerët pa hile

dashninë ja e ep ja se ep

s’ka gjysma

këtu s’ka midis!

 

T’shejtë i kena zot e mik

por ma t’shtrejt e kem’ atdheun

asht e rrasht me lanë

e dashninë ma fisnike me ja dhanë

 

Kujtimet mbaji fort ngat vedit

t’shërbejnë në terr

po rob i tyne asnjihere mos u ban

 

Je dashnia ma e madhe e nanës

Me uratat ma t’ambla jam tu t’rrit

E ti

E paç uratën e zotit Mali jem

Kjofsh e u plaksh faqebardhë!

 

26 maj 2017